Η Αλεξανδρούπολη ενεργειακό σταυροδρόμι

Είναι οφθαλμοφανές ότι η Αλεξανδρούπολη αναπτύσσεται συνεχώς εδώ και δεκαετίες. Αυτό συμβαίνει κυρίως χάρη στη θέση της στο χάρτη και τις υποδομές συνδυασμένων μεταφορών που διαθέτει. Παρ΄ όλα αυτά δεν ήταν ξεκάθαρο μέχρι τώρα ποιός θα είναι ο πρωταρχικός της ρόλος. Η νεαρή πόλη γνώρισε αρνήσεις επενδύσεων, ακυρώσεις μεγαλόπνοων σχεδίων και ιδιωτικοποιήσεων, ψεύτικα οράματα και παλινωδίες από κυβερνώντες και τοπικούς άρχοντες. Φαίνεται όμως πιά, ότι η σκόνη κάθεται σιγά-σιγά και ούτε ο τουρισμός, ούτε οι συγκοινωνίες, ούτε οι κατασκευές θα γίνουν η ατμομηχανή της ανάπτυξης. Η Αλεξανδρούπολη θα γίνει διεθνής ενεργειακός κόμβος.

Συντείνουν προς αυτή την κατεύθυνση τα σχέδια Κοπελούζου, το ενδιαφέρον των Αμερικανών και οι επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήδη το Σάββατο 14/1 ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαινίασε στην ΒΙΠΕ το έργο κατασκευής σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνδυασμένου κύκλου, ένα έργο που ήταν ελάχιστα γνωστό και δεν είχε συζητηθεί σε τοπικό επίπεδο. Οι εργασίες αναμένεται να ξεκινήσουν σύντομα, θα απασχολήσουν πολυάριθμο προσωπικό και αναμένεται να ολοκληρωθούν στα τέλη του 2025. Το όλο σχέδιο είχε γίνει σε ανύποπτο χρόνο από τον Όμιλο Κοπελούζου, ο οποίος βρήκε στην πορεία συνοδοιπόρους την ΔΕΗ και την ΔΕΠΑ. Αυτές εξαγόρασαν πρόσφατα το 51% και το 29% αντίστοιχα της "Ηλεκτροπαραγωγής Αλεξανδρούπολης" και η Damco Energy διατήρησε το 20%.

Ο σταθμός που θα κατασκευαστεί θα παράγει ηλεκτρικό ρεύμα από φυσικό αέριο, αλλά θα έχει την δυνατότητα να λειτουργήσει μελλοντικά και με υδρογόνο ή μικτό καύσιμο. Η υπερσύγχρονη μονάδα θα είναι ονομαστικής ισχύος 840 MW και με τον υψηλότερο συντελεστή απόδοσης (63%) ανάμεσα στις θερμικές μονάδες της χώρας. Θα προμηθεύεται φυσικό αέριο από την μονάδα της GASTRADE και θα το διαθέτει μέσω του υποσταθμού Νέας Σάντας σε εξαγωγές στις γειτονικές χώρες. Αυτό αναδεικνύει και τον διεθνή της ρόλο.

Εκτός από αυτό, ήδη στην περιοχή του Απαλού έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για τους υποθαλάσσιους σωλήνες που θα συνδέσουν τον πλωτό σταθμό υποδοχής LNG με τις μονάδες αεριοποίησης. Σε ένα χρόνο περίπου από σήμερα, το συγκεκριμένο έργο θα ολοκληρωθεί και θα λειτουργήσει. Εν τω μεταξύ έχουν ληφθεί άδειες και για δεύτερη μονάδα πλωτού σταθμού υποδοχής LNG. Το φυσικό αέριο θα διοχετεύεται κατά μεγάλο ποσοστό σε εξαγωγές. Παράλληλα γίνονται βήματα για την κατασκευή μεγάλου υπεράκτιου αιολικού πάρκου, ενώ αρχίζουμε να ακούμε πολλά και για το καύσιμο του μέλλοντος, το υδρογόνο. Μέχρι και για αναβίωση του σχεδίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη ακούμε, αλλά αυτή τη φορά με αντίστροφη ροή. Αντίθετα δεν ακούμε τίποτα πια για την αξιοποίηση του γεωθερμικού πεδίου της περιοχής. Όπως και να έχει, η παραγωγή και η μεταφορά ενέργειας μη ρυπογόνας μορφής, θα αποτελέσουν από εδώ και πέρα την ατμομηχανή ανάπτυξης της Αλεξανδρούπολης και μάλιστα με διεθνή προσανατολισμό!

Χρονιά πολλών εκλογών

 

Για τον χρόνο που μόλις ξεκίνησε, δεν μπορεί κανείς να κάνει ασφαλείς προβλέψεις, καθώς το διεθνές σκηνικό είναι ευμετάβλητο και γεμάτο εκπλήξεις. Το μόνο που είναι βέβαιο, είναι ότι το 2023 για την Ελλάδα είναι χρονιά εκλογών. Πολλών μάλιστα εκλογών, καθώς το πιθανότερο είναι να οδηγηθούμε μπροστά στις κάλπες, τέσσερεις φορές.

Η αρχή θα γίνει με τις βουλευτικές εκλογές. Κανονικά αυτές θα πρέπει να διεξαχθούν τον Ιούλιο, ωστόσο διακινούνται ρεαλιστικά σενάρια για επίσπευση. Οι τόνοι αντιπαράθεσης ανεβαίνουν και οι προεκλογικές κινήσεις και δραστηριότητες πυκνώνουν. Οπότε όλα δείχνουν ότι πλησιάζουμε προς την κάλπη. Όμως οι εκλογές αυτές θα διεξαχθούν για πρώτη φορά με απλή αναλογική και καθώς δεν υπάρχει κουλτούρα συνεργασιών, το πιθανότερο είναι να οδηγηθούμε άμεσα σε επαναληπτική εκλογή. Την δεύτερη φορά το σύστημα θα είναι ενισχυμένης αναλογικής και μάλλον από αυτή την κάλπη θα προκύψει η επόμενη Βουλή και Κυβέρνηση.

Η συνέχεια θα γίνει τον Οκτώβριο με τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Θα κληθούμε να εκλέξουμε Δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, Περιφερειάρχη και περιφερειακούς συμβούλους, σε μια διαδικασία, το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι σημαντικό για την πορεία του τόπου μας. Και αυτές οι κάλπες είναι πολύ πιθανό να στηθούν και δεύτερη φορά, καθώς δεν είναι εύκολο να προκύψουν απόλυτες πλειοψηφίες από την πρώτη Κυριακή.

Να επισημάνουμε ότι τον Μάιο του 2024 προγραμματίζονται και οι επόμενες ευρωεκλογές, οπότε σε ένα διάστημα περίπου 12 μηνών θα πάμε στις κάλπες πέντε φορές! Από τις ψήφους που θα ρίξουμε και τα αποτελέσματα που θα προκύψουν, θα κριθούν πολλά για το μέλλον μας. Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν άλλες δυο εκλογές που θα μας επηρεάσουν έμμεσα. Πρώτα οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο (5/12 Φεβρουαρίου) και στην συνέχεια οι εκλογές στην γειτονική Τουρκία (άγνωστο ακόμα πότε ακριβώς θα γίνουν). Όλα αυτά συνθέτουν ένα χρονικό διάστημα που θα είναι κρίσιμο και μεταβατικό, ενώ προβλέπεται γεμάτο φόρτιση και εντάσεις.

Ο Θεός να μας φωτίσει να εκλέξουμε σε όλες τις θέσεις άξιους ανθρώπους με όραμα για τον τόπο, με ήθος και ανιδιοτέλεια. Το υπάρχον σκηνικό με τα φαινόμενα σήψης και διαφθοράς από την Αθήνα μέχρι τις Βρυξέλλες, δεν μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Ωστόσο θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι στο χέρι μας και η δύναμη και η ευθύνη. Και να θυμόμαστε ότι "στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα", όπως είχε πει ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης.

Ειδικά για τον Έβρο, την ανάπτυξη και την ισχυροποίηση του, θα είναι πολύ σημαντικό να εκλέξουμε τέσσερεις ικανούς βουλευτές που πρώτα από όλα να προωθούν τα συμφέροντα του τόπου. Από εκεί και πέρα δεν πρέπει να είναι αποδεκτό σε τόσο πολυπρόσωπα κυβερνητικά σχήματα, ένας νομός με μεγάλη γεωπολιτική σημασία να μην έχει ούτε έναν εκπρόσωπο. Στην συνέχεια θα πρέπει να εκλέξουμε δυναμικούς Δημάρχους και δραστήριους δημοτικούς συμβούλους. Η ποιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει εξίσου μεγάλη επίδραση στη ζωή μας και στην καθημερινότητα μας. Όσο για τη θέση του Περιφερειάρχη, ας λάβουμε υπόψη μας ότι ο Έβρος είναι σε πολλούς τομείς ο πρώτος νομός στην Περιφέρεια Αν.Μακεδονίας Θράκης, οπότε έχει κάθε λόγο να διεκδικήσει την εκλογή ενός δικού του ανθρώπου που να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προβλήματα αλλά και τις δυνατότητες. Και τέλος θα πρέπει επιτέλους να στείλουμε και έναν Εβρίτη στο Ευρωκοινοβούλιο για να αποκτήσουμε διεθνή φωνή και άμεση σύνδεση με τα κέντρα των αποφάσεων. Καλή επιτυχία!

Επετειακή χρονιά για την Ορεστιάδα

To 2023 που μόλις ξεκίνησε, ανήκει δικαιωματικά στην Ορεστιάδα, που συμπληρώνει φέτος τα 100 χρόνια από την ίδρυση της. Η νεότερη πόλη της Ελλάδας που χτίστηκε κυριολεκτικά στο πουθενά, εξελίχθηκε γρήγορα σε αρχόντισσα του βόρειου Έβρου, χάρη στους ανθρώπους της, εργατικούς και φιλοπρόοδους. Βρίσκεται στο βορειοανατολικότερο άκρο της Ελλάδας, απέχοντας 1.000 ολόκληρα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της υδροκέφαλης χώρας μας, αλλά μόλις μια ανάσα από την Αδριανούπολη και το Κάραγατς, από όπου προέρχονται όλοι οι πρώτοι της κάτοικοι, που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την πατρώα γη και να ξανακτίσουν τη ζωή τους από το μηδέν.

Η ιστορία της Ορεστιάδας είναι ένα σημαντικό και συμβολικό κομμάτι της ιστορίας της Θράκης, της Ελλάδας και του Ελληνισμού ολόκληρου, που δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε. Μια ιστορία πραγματικής προσφυγιάς, αλλά ταυτόχρονα και δημιουργίας. Στα 100 χρόνια αυτά κατάφερε να εξελιχθεί σε μια σύγχρονη πόλη, με τέλειο ρυμοτομικό σχέδιο, μια ωραιότατη κεντρική πλατεία ("Δασίου" ονομάζεται, προς τιμήν του Γενικού Διοικητή Θράκης που συνέβαλε αποφασιστικά στα πρώτα της βήματα), στο κέντρο ενός μεγάλου και εύφορου κάμπου που μπορεί να ταΐσει τη μισή Ελλάδα.

Πολύ μακριά από τα κέντρα αποφάσεων και έχοντας να αντιμετωπίσουν βαρείς χειμώνες, οι δημιουργικοί και ανήσυχοι κάτοικοι κατάφεραν να ορθοποδήσουν οικονομικά και δεν δίστασαν να διεκδικήσουν πρωτιές στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Πότε με το βόλλεϋ που έκανε γνωστή την μικρή πόλη σε όλη την Ευρώπη, καθώς όρθωσε το ανάστημα της και αναμετρήθηκε με μεγαθήρια, πότε με πολιτιστικές πρωτοβουλίες ή επιχειρηματικές επιτυχίες, η Ορεστιάδα αναζητά την δική της θέση στα ψηλά σκαλοπάτια χωρίς φόβο. Το 2020 βρέθηκε σύσσωμη στην πρώτη γραμμή για την αναχαίτιση της οργανωμένης λαθρομετανάστευσης, δίνοντας μαθήματα ομοψυχίας και αλληλεγγύης.

Ο Δήμος, η ΔΗΚΕΠΑΟ και επιτροπές ανέλαβαν να διοργανώσουν πολλές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της επετειακής χρονιάς, που θα κορυφωθούν το καλοκαίρι. Ευχόμαστε να έχουν απήχηση και επιτυχία, ελπίζοντας να αποφύγουν το τέλμα στο οποίο έπεσε ο εορτασμός για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θράκης. Και πιστεύουμε ότι είναι χρέος της πολιτείας να συμβάλλει γενναιόδωρα στους εορτασμούς αυτούς, που θα πρέπει να τους μοιραστούν όλοι οι Έλληνες και να χαραχτούν βαθιά στην ιστορική μας μνήμη.

 

Μια μικρή νίκη

 

  Πάνω στην αλλαγή του χρόνου (τυχαίο;) ήρθε ένα δημοσίευμα του γερμανικού Spiegel το οποίο υπαναχωρεί από μια σειρά αναρτήσεων που δημοσίευσε το περασμένο καλοκαίρι, σχετικά με την περιπέτεια Σύρων προσφύγων στον Έβρο και τον αναφερόμενο θάνατο της μικρής Μαρίας από δάγκωμα σκορπιού!

  Το θέμα είχε αναπαραχθεί τότε από πολλά διεθνή μέσα και είχε πάρει διαστάσεις στα κοινωνικά δίκτυα, προκαλώντας πολυήμερη βαριά δυσφήμιση για την χώρα μας, αλλά και για τον τόπο μας. Επιπλέον στο εσωτερικό είχε προκαλέσει αιτία για σοβαρή πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα σε κυβέρνηση και Σύριζα. Όσο για τους ανθρώπους που είναι επιφορτισμένοι με την φύλαξη των συνόρων μας, είχαν βρεθεί για άλλη μια φορά σε μια δύσκολη κατάσταση, που αυτή τη φορά συνοδευόταν από ισχυρή και πολύπλευρη πίεση. Ευτυχώς για τους ίδιους, για τον Έβρο και την Ελλάδα, την αντιμετώπισαν με ψυχραιμία, αντιλήφθηκαν ότι πρόκειται για προβοκάτσια και αποφύγαμε τα χειρότερα.

 Από την πρώτη στιγμή είχαμε κρατήσει αποστάσεις και σοβαρές επιφυλάξεις για το θέμα, αντιλαμβανόμενοι ότι πολλά στοιχεία της υπόθεσης, βρωμούσαν. Το χρονικό σημείο που έσκασε, η κινητοποίηση ύποπτων ΜΚΟ, η συντονισμένη επίθεση αναξιόπιστων μέσων ενημέρωσης και λογαριασμών κοινωνικής δικτύωσης, η περίεργη στάση της Τουρκίας που έμεινε στο απυρόβλητο, η ξαφνική εμφάνιση των 38 εντός Ελλάδος, το χαμένο πτώμα και η υποκριτική στάση της χαροκαμένης μάνας, όλα έδειχναν τρύπες στο σενάριο. Επιπλέον εμείς εδώ στον Έβρο γνωρίζουμε ότι η κοίτη του ποταμού είναι ευμετάβλητη, το ίδιο και οι νησίδες που σχηματίζονται ή εξαφανίζονται. Γνωρίζουμε επίσης τους κινδύνους στα δυσδιάκριτα σύνορα, έχοντας βιώσει περιστατικά όπως του Καραγώγου, των Μητρετώδη-Κούκλατζη και άλλα. Άσε που δεν βλέπουμε συχνά μικρές με το όνομα Μαρία να περνούν το ποτάμι, ούτε έχουμε ιστορικό θανατηφόρων τσιμπημάτων σκορπιού στην περιοχή.

  Όλα αυτά όμως που έβαλαν εμάς σε υποψίες, δεν φαίνεται αρχικά να τα σκέφτηκαν, πρόσωπα και οργανισμοί που θα έπρεπε να είναι δουλειά τους, ο έλεγχος της ακρίβειας τέτοιων πληροφοριών. Στην συνέχεια όμως και μετά από δημοσιογραφική έρευνα της Βασιλικής Σιούτη που ανέδειξε κάποιες πτυχές της σκευωρίας, υπήρξαν αναδιπλώσεις. Ο Επαμεινώνδας Φαρμάκης, ιδρυτής της  ΜΚΟ HumanRights360, γύρω από την οποία κινείται πολύ χρήμα, με ανακοίνωση του στις 15/9 εξέφρασε κάποιες επιφυλάξεις, ενώ το Spiegel κατέβασε τις επίμαχες αναρτήσεις, λέγοντας ότι χρειάζονται περαιτέρω έρευνα. Κανένας ωστόσο δεν ζήτησε συγγνώμη (εκτός από την Έλενα Ακρίτα), αφήνοντας σκόπιμα να αιωρούνται αμφιβολίες γύρω από το θέμα.

  Όπως και να έχει, θεωρούμε ότι το χθεσινό δημοσίευμα του Spiegel είναι μια μικρή νίκη της αλήθειας κατά της παραπληροφόρησης, της προπαγάνδας και των fake news. Είναι επίσης μια μικρή νίκη της Ελλάδας και των ανθρώπων που την υπηρετούν και την υπερασπίζονται, κατά της Τουρκίας, της λαθρομετανάστευσης και των μηχανισμών που την υποκινούν. Παρόμοια μοτίβα τέτοιων περιστατικών έχουμε δει αρκετά στο παρελθόν και θα ξαναδούμε δυστυχώς και στο μέλλον, αν αντί να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση και να αποδοθούν ευθύνες όπου υπάρχουν, μείνουμε μόνο στο στενό πλαίσιο κομματικής αντιπαράθεσης και πολιτικής εκμετάλλευσης.