Οι Σύλλογοι Εβριτών παρέλασαν

Οι δραστήριοι Συλλόγοι Εβριτών της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης τίμησαν και φέτος την επέτειο του ΟΧΙ, συμμετέχοντας στις παρελάσεις για την εθνική επέτειο. Η παρουσία τους ήταν εντυπωσιακή, με εξαιρετικές στολές, με σημαίες, λάβαρα, μουσικά όργανα και αρκετά νέα μέλη. Αντλήσαμε υλικό από τις σελίδες τους στα κοινωνικά δίκτυα και νιώσαμε περήφανοι για τους συμπατριώτες μας που κρατούν ψηλά την αγάπη για τον τόπο καταγωγής τους και διατηρούν ήθη, έθιμα και παραδόσεις.

Ξεκίνημα με το δεξί

Με το δεξί ξεκίνησε ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης τις υποχρεώσεις του στη Volleyleague 2018-19, νικώντας στον πρώτο του αγώνα μέσα στο "Μιχάλης Παρασκευόπουλος", τον Παμβοχαϊκό με 3-2 σετ.

Ο αγώνας είχε σημαντικές εναλλαγές και για να φτάσει στη νίκη ο Εθνικός χρειάστηκε να κάνει ανατροπή της ανατροπής! Η εβρίτικη ομάδα ξεκίνησε πολύ καλά στο πρώτο σετ και το κέρδισε εύκολα με 25-17. Στη συνέχεια όμως αποδιοργανώθηκε η υποδοχή της και βρέθηκε να χάνει με 1-2 σετ και 6-11 στο τέταρτο σετ. Από το σημείο εκείνο και μετά οι γηπεδούχοι με την παρότρυνση του κόσμου, ανέβασαν και πάλι την απόδοση τους και έφτασαν δίκαια στη νίκη, κατακτώντας δυο πολύτιμους βαθμούς. 

Πολύ καλή απόδοση για τον Εθνικό είχαν οι Γκμίτροβιτς, Τουράνιανιν και Ριζόπουλος, ενώ πολύτιμη βοήθεια πρόσφεραν οι νεαροί Χρηστοηλίας και Νικολακάκης, όταν κλήθηκαν να αντικαταστήσουν τον Καναδό Φρίσεν. Εξαιρετικό το κοουτσάρισμα από τον Σάκη Μουστακίδη.

Τα σετ: 25-17, 20-25, 17-25, 25-22, 15-10

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, ωστόσο η φετινή σεζόν θα είναι κι αυτή δύσκολη για τον Εθνικό που θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει την παραμονή του στη μεγάλη κατηγορία (στην οποία συμμετέχει για 43η χρονιά!), εξυγιαίνοντας παράλληλα και τα οικονομικά του. Σε αυτή τη διπλή προσπάθεια, η βοήθεια όλων είναι πολύτιμη και απαραίτητη.

Ο καιρός της συγκομιδής

Αυτή την εποχή στον Έβρο, πολλοί άνθρωποι δουλεύουν στην κυριολεξία νυχθημερόν. Είναι οι άνθρωποι της παραγωγής και είναι ο καιρός της συγκομιδής, η πιο σημαντική περίοδος που θα κρίνει το αποτέλεσμα των κόπων μιας ολόκληρης παραγωγικής χρονιάς.

Οι βαμβακοσυλλεκτικές δουλεύουν ασταμάτητα, βουνά από βαμβάκι συγκεντρώνονται στις αποθήκες και στις άκρες των δρόμων είναι εμφανή και χαρακτηριστικά τα υπολείμματα της συλλογής. Ήταν όμως μια δύσκολη χρονιά για τους βαμβακοπαραγωγούς του Έβρου που είδαν τις καλλιέργειες τους να πλήττονται από το πράσινο σκουλήκι.

Στον πανέμορφο ελαιώνα της παραλιακής ζώνης, που ολοένα και μεγαλώνει, πολύς κόσμος εργάζεται ασταμάτητα για τη συγκομιδή της ελιάς, που ξεκίνησε και φέτος από πολύ νωρίς, νωρίτερα από κάθε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Η πρώιμη αυτή συγκομιδή αποτελεί έναν από τους παράγοντες που συντελούν στην υψηλή ποιότητα του ελαιόλαδου της Μάκρης. Ωστόσο το ποσοτικό αποτέλεσμα της φετινής χρονιάς αναμένεται κατώτερο της περσινής. Ανεξάρτητα από αυτό, στα τέσσερα ελαιοτριβεία της περιοχής, η ιεροτελεστία παραμένει ίδια. Μερόνυχτα δουλειάς αλλά και παρέας που περιμένει διασκεδάζοντας να δει το χρώμα, να δοκιμάσει τη γεύση, να απολαύσει το χαρακτηριστικό άρωμα του χυμού της ελιάς.

Κάτι αντίστοιχο και σε μεγαλύτερο βαθμό, με τσιμπούσια θρυλικά, συμβαίνει και στα αποστακτήρια του παραδοσιακού μας τσίπουρου, όπου οι άμβυκες έχουν πάρει φωτιά. Έχει προηγηθεί ο τρύγος των αμπελιών, από τον οποίο προκύπτουν ολοένα και περισσότερα αλλά και καλύτερα κρασιά, όπως και η επίσης παραδοσιακή ρετσίνα.

Την ίδια ώρα, η κοπιώδης συγκομιδή του σουσαμιού στον βόρειο Έβρο, κοντεύει να ολοκληρωθεί. Κάποιοι την κάνουν ακόμα με το χέρι, άλλοι με ειδικά διασκευασμένες μηχανές. Όλοι τους πάντως προσέχουν σπυρί-σπυρί τον καρπό κατά τη διαδικασία συλλογής, ξήρανσης, διαλογής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το εβρίτικο σουσάμι να είναι κορυφαίο σε ποιότητα, αλλά και σε ποσότητα να φτάνει περίπου στο 50% της πανελλήνιας παραγωγής!

Εντυπωσιακό είναι το αποτέλεσμα και από τη συλλογή των ροδιών, από τα σχετικά νεαρά δένδρα που έχουν φυτευτεί στο νότιο Έβρο. Στην ίδια περιοχή προηγήθηκε η συλλογή των καρπών της αρώνιας που επίσης φυτεύτηκε τα τελευταία χρόνια και για την οποία ακούμε πολλά καλά λόγια.

Ακολουθεί σε λίγο και η συλλογή του σαφράν!!! Ναι, έχουμε πλέον και "σαφράν βόρειου Έβρου" που καλλιεργείται στη γνωστή για τα σκόρδα της, Βύσσα. Οι μετρήσεις από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών δείχνουν ότι το σαφράν και από τον κάμπο και από τα μπαϊρια, δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από τον περίφημο κρόκο Κοζάνης. Το όνομα όμως δεν χτίζεται εύκολα, ούτε από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει πολύ δουλειά, υπομονή και επιμονή.

Με όποιο προϊόν και αν ασχολούνται, οι Εβρίτες του πρωτογενή τομέα, το κάνουν με πολύ μεράκι και αξίζουν τον θαυμασμό μας και την εμπιστοσύνη μας. Γιατί αυτοί είναι που με τον κόπο τους και τα ρίσκα τους, μετουσιώνουν τη γη, το νερό, τον αέρα και παράγουν πραγματικό πλούτο. Πλούτο απαραίτητο και για τον τόπο αλλά και για την πατρίδα.

Ένα σπορ "εβρίτικο"

Μετά από καθυστερήσεις, αναβολές και περιπέτειες, πραγματοποιήθηκε τελικά η πρώτη αγωνιστική της Volleyleague 2018-19. Μόνο τέσσερα παιχνίδια, αλλά με πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη και αποτελέσματα. Πρωταγωνιστές της πρεμιέρας ήταν ο Ραφαήλ Κουμεντάκης, ο άλλοτε "διόσκουρος" του Ανέστης Δαλακούρας και ο Δημήτρης Τζούριτς. Κοινό τους στοιχείο το γεγονός ότι όλοι έμαθαν το άθλημα στα γήπεδα του Έβρου.

Ο γνωστός φίλαθλος του Εθνικού Γαβριήλ Καραγεωργιάδης απαρίθμησε τους Εβρίτες αθλητές που συμμετέχουν στη φετινή Volleyleague. Συνολικά 22 αθλητές προέρχονται από τον Έβρο, από τους περίπου 120 που θα αγωνιστούν στις μόλις 10 ομάδες. Κι αν αφαιρέσουμε και τους ξένους, υπολογίστε το ποσοστό των Εβριτών στο σύνολο των Ελλήνων βολλεϋμπολιστών για να καταλάβετε το νόημα του τίτλου του άρθρου.

Οι μισές ομάδες της κατηγορίας παίζουν με Εβρίτη λίμπερο! Δαρίδης, Κωνσταντινίδης, Γκαράς, Κοντοστάθης και Αρχοντούδης φορούν την ετερόχρωμη φανέλα σε Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Εθνικό και ΑΕ Κομοτηνής αντίστοιχα.

Στην Κομοτηνή που επανήλθε φέτος στη μεγάλη κατηγορία, αγωνίζονται επίσης οι Ανέστης και Κώστας Δαλακούρας, ο Γιάννης Καβαρατζής, ο Χρήστος Μπουφίδης, ο Τάσος Δαλδαβερένης και ο Άρης Ανδρεάδης. Στον πάγκο κάθονται οι Κρεούζης, Τσουλκανάκης και διοικητικό ρόλο έχει ο Βασίλης Στοάκης.

Στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης αγωνίζονται εκτός του Κοντοστάθη, οι Χατζόπουλος, Τσιουτσιουλούδης, Χρηστοηλίας, Αντωνιάδης. Στον πάγκο για άλλη μια χρονιά κάθεται ο Σάκης Μουστακίδης με βοηθό τον Γιώργο Παπάζογλου, του οποίου ο 16χρονος γιός επίσης αγωνίζεται από πέρσι ως πασαδόρος και φαίνεται ότι θα έχει λαμπρό μέλλον.

Στον Ολυμπιακό αγωνίζονται οι Ραφαήλ Κουμεντάκης, Θεολόγος Δαρίδης, Ανδρέας Ανδρεάδης και ο πανύψηλος κεντρικός Παρασκευάς Τσέλιος. Βασικός διαγώνιος της ομάδας είναι ο Καναδός Γκάβιν Σμιτ, ο οποίος ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από την Αλεξανδρούπολη!

Στον ΠΑΟΚ πρωταγωνιστής φέτος αναμένεται να είναι ο Τζούριτς, ενώ στον Ηρακλή βρέθηκαν οι νεαροί και πολλά υποσχόμενοι αδερφοί Μούχλια, Δημήτρης και Βασίλης, παιδιά του Νίκου που ως προπονητής πλέον κάνει τρομερή δουλειά στην πατρίδα του, το Σουφλί. Στην άλλη ομάδα της Θεσσαλονίκης, τον Άρη που βρίσκεται πλέον σε χαμηλότερη κατηγορία, θα αγωνιστούν φέτος οι αδερφοί Τέλιου και ένας από τους αδερφούς Αλεξάκη.

Στον πάγκο του Παμβοχαϊκού παρέμεινε ο Σουφλιώτης Κώστας Δεληκώστας, χωρίς όμως να έχει φέτος Εβρίτες αθλητές στο ρόστερ της ομάδας του. Λίγο πιο μακριά, στον πάγκο του ΟΦΗ που χτυπάει την πόρτα της Volleyleague, συνεχίζει ο Δημήτρης Ζλατιλίδης. Στην Α2 αγωνίζεται ο Άθλος Ορεστιάδας και πολλοί Εβρίτες αθλητές σε διάφορες ομάδες.

Προσθέστε σ΄αυτούς τον Σταύρο Κασαμπαλή που αγωνίζεται φέτος στην Κύπρο (ΑΠΟΕΛ) και τον Σωκράτη Χαραλαμπίδη που αγωνίζεται στη Γερμανία, προσθέστε τους διαιτητές (Τζεπκινλής, Ιωαννίδης, Κουτσούλας), προσθέστε παράγοντες σε Ομοσπονδίες ελληνικές και διεθνείς και βγάλτε εύκολα το άθροισμα. Το ελληνικό βόλλεϋ είναι ένα "εβρίτικο" σπορ και βασίζεται εδώ και δεκαετίες στη δουλειά που γίνεται στα αναπτυξιακά τμήματα της Ορεστιάδας, του Σουφλίου και της Αλεξανδρούπολης, που έχοντας χορτάσει από υποσχέσεις, περιμένει ένα νέο κλειστό γυμναστήριο, ένα "σπίτι του βόλλεϋ" όπως της αξίζει!

Στον Καναδά!

Στον Καναδά βρεθήκαμε τις προηγούμενες μέρες για επαγγελματικούς λόγους! Όχι στη χώρα βέβαια, αλλά στο μικρό και άγνωστο στους πολλούς, χωριουδάκι του βόρειου Έβρου. 

Στον Καναδά λοιπόν (με περισπωμένη στην πινακίδα στο έμπα του χωριού, για να καταλάβουμε από πότε βρίσκεται εκεί!), αλλά και στον γειτονικό Άρζο και τον Κριό, συναντήσαμε ανθρώπους φιλόξενους και δημιουργικούς. Ανθρώπους που λειτουργούν σε ένα περιβάλλον ήρεμο, ήσυχο και καθαρό, πολύ μακριά από τους ρυθμούς και τους ρύπους της πόλης. Μετρημένους στα δάχτυλα είναι η αλήθεια, οι οποίοι όμως έστω και μέσα σε αυτούς τους χαλαρούς ρυθμούς, καταφέρνουν να παράγουν μεταξύ άλλων, σουσάμι εξαιρετικής ποιότητας από τα 1.000 και πλέον στρέμματα που καλλιεργούν. 

Με μια θεριζοαλωνιστική ειδικά διασκευασμένη για τη συλλογή του καρπού του σουσαμιού και με πολύ μεράκι στην ξήρανση και στη διαλογή, σπυρί-σπυρί. Το τελικό προϊόν, μας το παρουσίασαν με περηφάνια, με ενθουσιασμό, με αγάπη που μας μετέδωσαν. Από αυτό το προϊόν θα προκύψει ένα εξαιρετικό ταχίνι ολικής αλέσεως, το ταχίνι "Κριός" που πήρε το όνομα του από το χωριό τους και έχει ως σλόγκαν το "100% ελληνικό ταχίνι από ελληνικό σουσάμι". Γιατί η ελληνική αγορά έχει γεμίσει από σουσάμι εισαγωγής από την Τουρκία, από την Ινδία, ακόμα και από το Σουδάν! Ενώ στον Έβρο συνολικά συλλέγεται αυτή την εποχή, περίπου το 50% της πανελλήνιας παραγωγής σουσαμιού.

Ευχαριστούμε πολύ τη Λίτσα, τη Φωτεινή, την Άννα, τον Νίκο και τον Κώστα, για τη φιλοξενία, για τις γνώσεις που μας μετέδωσαν, για τη δουλειά που κάνουν και για το προϊόν που παράγουν και μας παρέχουν. Αυτοί είναι οι πραγματικοί εργάτες του πρωτογενή τομέα, που στη θεωρία όλοι λέμε ότι πρέπει να στηριχθεί και να αναπτυχθεί. Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και όχι μόνο, για τις επάλξεις που κρατούν και για το ΑΕΠ που παράγουν σε πείσμα των καιρών.

Για τον Έβρο...

...που αγαπάμε, που επιλέξαμε να ζούμε και να δημιουργήσουμε. Για τον Έβρο που θεωρούμε ευλογημένο τόπο, προικισμένο από τη φύση με υπέροχα τοπία, με κάμπους, με βουνά, με δάση, με ποτάμια και μια υπέροχη θάλασσα.

Για τους Εβρίτες, ωραίους ανθρώπους, αγαθούς και φιλόξενους, φιλήσυχους αλλά και άφοβους, σύγχρονους ακρίτες. Για την πολυπληθή και δυναμική διασπορά μας, που μας κάνει να αισθανόμαστε μια γλυκόπικρη περηφάνια.

Για την όμορφη Αλεξανδρούπολη, αλλά και για την δυναμική Ορεστιάδα, το παραδοσιακό Σουφλί, τη Δαδιά και το Δέλτα, τα μικρά ξεχασμένα χωριά και φυσικά το νησί μας, την ξεχωριστή Σαμοθράκη.

Για έναν τόπο με τόσα καλά, αλλά και με ένα σωρό προβλήματα που άλλοτε μας στεναχωρούν κι άλλοτε μας θυμώνουν. Έναν τόπο που πιστεύουμε ότι αξίζει πολλά περισσότερα, αλλά η σύγχρονη ιστορία του είναι γεμάτη χαμένες ευκαιρίες, πεταμένο χρόνο, διαψευσμένες ελπίδες και προσδοκίες.

Για το κοινό αίσθημα όλων εδώ, ότι βρισκόμαστε στο τέρμα Θεού, στην άκρη της Ευρώπης, στη γωνιά της Ελλάδας, τόσο μακριά από τα κέντρα των αποφάσεων που λες και αγνοούν ή αδιαφορούν για την ύπαρξη μας.

Για όλα αυτά, τα όμορφα και τα άσχημα, αλλά και με την ελπίδα ότι θα προσθέσουμε με αυτόν τον τρόπο, ένα λιθαράκι στην προσπάθεια για την πρόοδο, την ανάπτυξη, την ευημερία του Έβρου και των ανθρώπων του, δημιουργούμε σήμερα αυτό το ιστολόγιο και προσκαλούμε όσους νιώθουν τα ίδια ή παρόμοια, όχι μόνο ως αναγνώστες, αλλά και ως συγγραφείς ή συνομιλητές.

Καλή αρχή!