Αυτή την εποχή στον Έβρο, πολλοί άνθρωποι δουλεύουν στην κυριολεξία νυχθημερόν. Είναι οι άνθρωποι της παραγωγής και είναι ο καιρός της συγκομιδής, η πιο σημαντική περίοδος που θα κρίνει το αποτέλεσμα των κόπων μιας ολόκληρης παραγωγικής χρονιάς.
Οι βαμβακοσυλλεκτικές δουλεύουν ασταμάτητα, βουνά από βαμβάκι συγκεντρώνονται στις αποθήκες και στις άκρες των δρόμων είναι εμφανή και χαρακτηριστικά τα υπολείμματα της συλλογής. Ήταν όμως μια δύσκολη χρονιά για τους βαμβακοπαραγωγούς του Έβρου που είδαν τις καλλιέργειες τους να πλήττονται από το πράσινο σκουλήκι.
Στον πανέμορφο ελαιώνα της παραλιακής ζώνης, που ολοένα και μεγαλώνει, πολύς κόσμος εργάζεται ασταμάτητα για τη συγκομιδή της ελιάς, που ξεκίνησε και φέτος από πολύ νωρίς, νωρίτερα από κάθε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Η πρώιμη αυτή συγκομιδή αποτελεί έναν από τους παράγοντες που συντελούν στην υψηλή ποιότητα του ελαιόλαδου της Μάκρης. Ωστόσο το ποσοτικό αποτέλεσμα της φετινής χρονιάς αναμένεται κατώτερο της περσινής. Ανεξάρτητα από αυτό, στα τέσσερα ελαιοτριβεία της περιοχής, η ιεροτελεστία παραμένει ίδια. Μερόνυχτα δουλειάς αλλά και παρέας που περιμένει διασκεδάζοντας να δει το χρώμα, να δοκιμάσει τη γεύση, να απολαύσει το χαρακτηριστικό άρωμα του χυμού της ελιάς.
Κάτι αντίστοιχο και σε μεγαλύτερο βαθμό, με τσιμπούσια θρυλικά, συμβαίνει και στα αποστακτήρια του παραδοσιακού μας τσίπουρου, όπου οι άμβυκες έχουν πάρει φωτιά. Έχει προηγηθεί ο τρύγος των αμπελιών, από τον οποίο προκύπτουν ολοένα και περισσότερα αλλά και καλύτερα κρασιά, όπως και η επίσης παραδοσιακή ρετσίνα.
Την ίδια ώρα, η κοπιώδης συγκομιδή του σουσαμιού στον βόρειο Έβρο, κοντεύει να ολοκληρωθεί. Κάποιοι την κάνουν ακόμα με το χέρι, άλλοι με ειδικά διασκευασμένες μηχανές. Όλοι τους πάντως προσέχουν σπυρί-σπυρί τον καρπό κατά τη διαδικασία συλλογής, ξήρανσης, διαλογής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το εβρίτικο σουσάμι να είναι κορυφαίο σε ποιότητα, αλλά και σε ποσότητα να φτάνει περίπου στο 50% της πανελλήνιας παραγωγής!
Εντυπωσιακό είναι το αποτέλεσμα και από τη συλλογή των ροδιών, από τα σχετικά νεαρά δένδρα που έχουν φυτευτεί στο νότιο Έβρο. Στην ίδια περιοχή προηγήθηκε η συλλογή των καρπών της αρώνιας που επίσης φυτεύτηκε τα τελευταία χρόνια και για την οποία ακούμε πολλά καλά λόγια.
Ακολουθεί σε λίγο και η συλλογή του σαφράν!!! Ναι, έχουμε πλέον και "σαφράν βόρειου Έβρου" που καλλιεργείται στη γνωστή για τα σκόρδα της, Βύσσα. Οι μετρήσεις από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών δείχνουν ότι το σαφράν και από τον κάμπο και από τα μπαϊρια, δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από τον περίφημο κρόκο Κοζάνης. Το όνομα όμως δεν χτίζεται εύκολα, ούτε από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει πολύ δουλειά, υπομονή και επιμονή.
Με όποιο προϊόν και αν ασχολούνται, οι Εβρίτες του πρωτογενή τομέα, το κάνουν με πολύ μεράκι και αξίζουν τον θαυμασμό μας και την εμπιστοσύνη μας. Γιατί αυτοί είναι που με τον κόπο τους και τα ρίσκα τους, μετουσιώνουν τη γη, το νερό, τον αέρα και παράγουν πραγματικό πλούτο. Πλούτο απαραίτητο και για τον τόπο αλλά και για την πατρίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου