Κακός γείτονας

Καλύτερα να έχεις ένα κακό χρόνο παρά ένα κακό γείτονα, λέει μια παροιμία. Όσοι μένουν σε ένα διαμέρισμα, σε μια μονοκατοικία ή έχουν ένα εξοχικό και τους έχει τύχει κακός γείτονας, καταλαβαίνουν πολύ καλά πόσο σοφή είναι. Παρατηρήσεις, ενοχλήσεις, απειλές, παράλογες απαιτήσεις, κατασκοπίες, κουτσομπολιά και άλλα πολλά που συνθέτουν εχθρικές συμπεριφορές τις οποίες είναι δύσκολο να ανεχτείς, αλλά ούτε μπορείς να τις αλλάξεις γιατί οφείλονται σε αιτίες πολύ βαθιές και άσχετες με τις αφορμές που επικαλούνται. Αν δεν μετακομίσεις ή δεν φύγει αυτός για να ησυχάσεις, τότε είναι πολύ δύσκολο να βρεις λύση και να μη σου κάνει διαρκώς τη ζωή μαύρη.

Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και με τη χώρα μας, που της έτυχε ένα πολύ ωραίο οικόπεδο και ένας πολύ κακός γείτονας, η Τουρκία. Μια χώρα για την οποία ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής είχε πει χαρακτηριστικά ότι "όλα τα κράτη έχουν ιστορία, η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο". Από τη στιγμή που εμφανίσθηκε στη γειτονιά, δεν έχει σταματήσει να προκαλεί πολέμους που οδηγούν σε ποταμούς αίματος και παρόλα αυτά έχει μούτρα να μιλάει και να προβάλλει συνεχώς νέες διεκδικήσεις που οδηγούν σε νέες συγκρούσεις. Μετά την γενοκτονία του θρακικού και του ποντιακού ελληνισμού, την μικρασιατική καταστροφή και το κάψιμο της Σμύρνης (για τα οποία δηλώνει περήφανη και μας υπενθυμίζει συνεχώς πως μας έπνιξε στη θάλασσα, αν και εμείς διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι συνωστιστήκαμε στην προκυμαία!), αφάνισε την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, κατέλαβε την μισή Κύπρο το 74 και την κατέχει μέχρι σήμερα, ενώ έφτασε σχεδιασμένα, μια ανάσα από τον πόλεμο με την Ελλάδα το 87 και το 96. Τα τελευταία χρόνια, μας έχει φορτώσει εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες και μας απειλεί επίσημα με casus belli σε περίπτωση που ασκήσουμε το νόμιμο δικαίωμα να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Τους δε τελευταίους μήνες δεν περνάει μέρα να μην μας προκαλεί κάποιο πρόβλημα, να μην εκφράζει μια απειλή ή μια ακόμα παράλογη διεκδίκηση.

Και τι κάνει η Ελλάδα απέναντι σε αυτόν τον κακό γείτονα; Επί πολλά χρόνια επέλεξε την πολιτική του κατευνασμού, με αποκορύφωμα τις κουμπαριές, τις επενδύσεις και τις επιθέσεις φιλίας. Δεν διεκδικεί τίποτα και το δηλώνει, διστάζει να ασκήσει ακόμα και νόμιμα δικαιώματα της και περιορίζεται να διαμαρτύρεται για τις τουρκικές παρανομίες και να παρακαλάει πότε πότε για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης ή να επιζητά μια λύση για το Κυπριακό. Όπως όμως βλέπουμε εκ του αποτελέσματος, αυτή η πολιτική δεν απέδωσε. Επιπλέον η χώρα μας υιοθέτησε ένα αποτρεπτικό αμυντικό δόγμα, το οποίο βοήθησε να διατηρηθεί η ειρήνη όσο υπήρχαν κάποιες ισορροπίες στους αμυντικούς συσχετισμούς. Η πολύχρονη όμως οικονομική κρίση και τα μνημόνια έφεραν ανατροπή αυτών των ισορροπιών, πράγμα που ο κακός γείτονας βλέπει ως ευκαιρία, την οποία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ποικιλοτρόπως. Οι προσπάθειες του όμως αυτές, φαίνεται να μας αφύπνισαν τον τελευταίο καιρό, με αποτέλεσμα την ανάσχεση των κυμάτων λαθρομεταναστών που μας έστειλε τον Μάρτιο στον Έβρο και την πρόσφατη κινητοποίηση των ενόπλων δυνάμεων ως απάντηση στη navtex για σεισμικές έρευνες από το Oruc Reis νότια του Καστελλόριζου.

Και στις δυο περιπτώσεις οι κάτοικοι του Έβρου, που αποτελεί το σύνολο των χερσαίων μας συνόρων με την Τουρκία, συμπεριφέρθηκαν ως σύγχρονοι Ακρίτες με αίσθηση της αποστολής να φυλάττουν τις νέες Θερμοπύλες του Ελληνισμού. Η ψυχραιμία, η ετοιμότητα και η εγρήγορση, η αποφασιστικότητα και οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, μας έκαναν περήφανους και ενίσχυσαν την αυτοπεποίθηση όλων των Ελλήνων. Έχει διπλή αξία ότι οι συμπεριφορές αυτές προήλθαν από τους κατά τα άλλα φιλήσυχους Εβρίτες που ζώντας στη μεθόριο ξέρουν να εκτιμούν την αξία της ειρήνης, που αγαπούν την πατρίδα και υψώνουν από άκρη σε άκρη την ελληνική σημαία, που αγκαλιάζουν με αγάπη τους υπερασπιστές των συνόρων μας αλλά ταυτόχρονα επιλέγουν την ειρηνική συμβίωση με τους μουσουλμάνους και είναι ιδιαίτερα φιλικοί και φιλόξενοι με τους Τούρκους επισκέπτες, ενώ χαίρονται και οι ίδιοι να ταξιδεύουν στην Ανατολική Θράκη. Ξέρουν όμως πολύ καλά ότι στην κρίσιμη στιγμή είναι αυτοί που πρώτοι θα δώσουν τη μάχη "υπέρ βωμών και εστιών".

Απέναντι στον κακό γείτονα που αντιλαμβάνεται τα πάντα με όρους ισχύος και τα υπολογίζει με τα μαθηματικά του Ακάρ, η ενότητα, η ψυχραιμία, η αποφασιστικότητα και το φρόνημα των Εβριτών είναι ένα πανίσχυρο ανάχωμα, πιο ισχυρό ακόμα και από την πλεονεκτική για μας, μορφολογία του εδάφους. Ακόμα και σε αυτή τη χρονική φάση που η Τουρκία έχει στρέψει τις βλέψεις της στη θάλασσα και στο νότο, παραμένει πολύ σημαντικό για την Ελλάδα να είναι ο Έβρος δυνατός, απροσπέραστος και αν χρειαστεί απειλητικός.