Δεύτερο ημίχρονο

Από την Δευτέρα 4 Μαϊου μπαίνουμε σε μια νέα φάση της αντιμετώπισης του κορωνοϊού Covid19 που εξελίχθηκε σε πανδημία, αφαιρώντας παγκοσμίως εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και ανατρέποντας την καθημερινότητα για όλες τις υπόλοιπες. Η πετυχημένη ελληνική στρατηγική «μένουμε σπίτι» μετατρέπεται πλέον σε «μένουμε ασφαλείς» και μένει να κριθεί και αυτή εκ του αποτελέσματος.

Στο χρονικό αυτό σημείο μοιάζουμε με ομάδα που είναι έτοιμη να βγεί για το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα. Στο πρώτο, παρά τις αντίθετες προβλέψεις, τα πήγαμε πολύ καλά και προηγούμαστε. Στην ανάπαυλα Μητσοτάκης, Τσιόδρας, Χαρδαλιάς, ΕΟΔΥ μας έδωσαν οδηγίες (αποστάσεις, καθαριότητα, μάσκες) ώστε να καταφέρουμε να κρατήσουμε το θετικό αποτέλεσμα μέχρι το τέλος. Θα χρειαστεί όμως να ξεπεράσουμε τους τραυματισμούς, αφού στο πρώτο ημίχρονο θυσιάσαμε πολλά (Πάσχα, Πρωτομαγιά), καθώς και να παραμείνουμε πειθαρχημένοι, πράγμα για το οποίο γενικώς δεν φημιζόμαστε.

Στον αγώνα αυτό συμμετέχουμε όλοι και η στάση του καθενός μας μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη, την οποία θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε με αγωνία καθημερινά στις 6 το απόγευμα. Ελπίζουμε το αποτέλεσμα να διατηρηθεί θετικό γιατί οι ζωές των ανθρώπων είναι η υπέρτατη αξία, κανείς δεν περισσεύει και το ανεκτίμητο ελληνικό καλοκαίρι έρχεται και δεν πρέπει να το χάσουμε κι αυτό.

Όσο για τον ορατό εχθρό, μετά το στοπ που έφαγε στις Καστανιές και στο Δέλτα, επανέρχεται με νέες μορφές απειλών όπως οι υπερπτήσεις, οι βαρκάδες και οι πυροβολισμοί. Όμως «έχουν γνώσιν οι φύλακες» και το προσωπικό ασφαλείας στον Έβρο έχει αποδείξει ότι μπορεί να τις αντιμετωπίσει με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Νιώθουμε περήφανοι για όλους αυτούς (στρατιωτικούς, αστυνομικούς, συνοριοφύλακες, πυροσβέστες, εθνοφύλακες) που φυλάνε μέρα και νύχτα το ποτάμι. Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, όπως και στο υγειονομικό προσωπικό που την ίδια ώρα αντιμετωπίζει με αυταπάρνηση τον αόρατο εχθρό.

Οι άνθρωποι μας αυτοί, είναι η εμπροσθοφυλακή που αγωνίζεται στο διπλό μέτωπο. Για την επιτυχία της προσπάθειας τους είναι απαραίτητη η συμπαράσταση όλων μας. Ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η χαλαρότητα. Ελπίζουμε ότι δεν θα πέσουμε στην παγίδα. Τα προγνωστικά και πάλι δεν είναι με το μέρος μας. Αλλά ως Έλληνες μπορούμε να τα ανατρέψουμε, καθώς είναι γνωστό ότι είμαστε ικανοί για το καλύτερο (όπως βέβαια και για το χειρότερο).