Πνιγόμαστε

 

Η απώλεια του 46χρονου Γιάννη Ζαφειρόπουλου έγραψε τον τραγικό επίλογο της τελευταίας κακοκαιρίας που έπληξε τον Έβρο τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου. Ο άτυχος πυροσβέστης έχασε τη ζωή του σε μια στιγμή, ενώ προσπαθούσε να εκτελέσει το ιερό του καθήκον για τη διάσωση νεαρών μαθητών εν μέσω πρωτοφανούς νεροποντής, στο χωριό Απαλός της Αλεξανδρούπολης.

Το ξέσπασμα της φύσης άφησε πίσω συντρίμμια και προκάλεσε μεγάλες ζημιές σε όλο τον Έβρο, αλλά μπροστά στην ανθρώπινη απώλεια, όλα αυτά περνούν σε δεύτερη μοίρα. Είχε προηγηθεί άλλωστε το ίδιο καιρικό φαινόμενο λίγες μέρες πριν με ανυπολόγιστες ζημιές σε υποδομές, κατοικίες, επιχειρήσεις, καλλιέργειες και ζωικό κεφάλαιο, αλλά καθώς είμασταν τυχεροί και δεν θρηνήσαμε θύματα, το προσπεράσαμε εύκολα.

Κοντεύει να μας γίνει συνήθεια τα τελευταία χρόνια να πνιγόμαστε στον Έβρο. Άλλες φορές το ποτάμι που πλημμυρίζει και άλλες τα ακραία καιρικά φαινόμενα που ξεσπούν όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα, προκαλούν μεγάλες καταστροφές. Τα παρέβρια χωράφια στον βόρειο Έβρο, τα Λάβαρα, το Σουφλί, το Τυχερό, αλλά και η Σαμοθράκη, τα Δίκελλα, ο Απαλός, τα Λουτρά και άλλα χωριά έχουν ζήσει εφιαλτικές στιγμές και εικόνες που δεν έχουν καμμιά σχέση με αναπτυγμένη χώρα στον 21ο αιώνα. Και να σκεφτεί κανείς ότι στα τέλη του 20ου αιώνα ζούσαμε παρατεταμένες καλοκαιρινές ξηρασίες και κάναμε λιτανείες για να βρέξει!

Η κλιματική αλλαγή δεν είναι μια σπέκουλα, ούτε ένα μελλοντικό ενδεχόμενο. Είναι υπαρκτό γεγονός και συμβαίνει ήδη συντελώντας στα ακραία φαινόμενα που προκαλούν αυτές τις ζημιές. Η ανθρώπινη παρέμβαση κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα με τα μπαζώματα ρεμάτων, τα βουλωμένα φρεάτια ομβρίων, τα καμένα δάση και άλλα. Χρειάζεται να αλλάξουμε μυαλά το συντομότερο και να σεβαστούμε το περιβάλλον, προστατεύοντας έτσι τη φύση αλλά και τις περιουσίες μας και τους συνανθρώπους μας.

Τώρα άλλοι αναζητούν ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα και άλλοι αποζημιώσεις που αν και πότε να έρθουν. Όμως ούτε οι καταγραφές των ζημιών, ούτε ο καταλογισμός των ευθυνών θα μας προστατεύσουν από τα ίδια παθήματα στο μέλλον. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να δράσουμε άμεσα, είτε ως άτομα, είτε ως φορείς, είτε ως τοπική αυτοδιοίκηση και κράτος. Η αντιπλημμυρική θωράκιση για τον Έβρο είναι άμεση ανάγκη και πρέπει να τεθεί ως κορυφαία προτεραιότητα. Οι μελέτες πρέπει να αναβαθμισθούν και να λάβουν υπόψιν τους τα νέα δεδομένα, τα υδραυλικά έργα πρέπει να επεκταθούν, η ενεργός προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να επιταχυνθεί, η πολιτική προστασία πρέπει να αναβαθμισθεί, όπως και η έγκαιρη ενημέρωση του πληθυσμού με τα σύγχρονα μέσα.

Για να δούμε τι από όλα αυτά θα τρέξει, καθώς άλλος χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει. Το επόμενο κτύπημα της φύσης, είναι νομοτελειακό ότι θα έρθει σύντομα και θα πρέπει να μας βρει πιο έτοιμους αυτή τη φορά.

* Φωτο από την ιστοσελίδα focustonevro.gr