Χρυσή επέτειος

Συμπληρώνονται σήμερα ακριβώς 100 χρόνια από την 14η Μαϊου 1920, την ένδοξη ημέρα που απελευθερώθηκε η Θράκη. Τα 560 χρόνια σκλαβιάς, γεμάτα σφαγές και διωγμούς δεν στάθηκαν ικανά να εξαλείψουν το ελληνικό στοιχείο από την περιοχή, ούτε να κάμψουν το φρόνημα και την επιθυμία για ελευθερία. Αντίθετα, φαίνεται πως στους Εβρίτες καλλιέργησαν ένα dna θάρρους, αποφασιστικότητας, υπομονής και επιμονής, στοιχεία που είδαμε να αναδεικνύονται πρόσφατα σε Καστανιές και Δέλτα.

Και τώρα, όπως και τότε, οι ελληνικές δυνάμεις έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από τον τοπικό πληθυσμό και υποστηρίχθηκαν με κάθε τρόπο. Τα ξημερώματα εκείνης της ημέρας, οι ναύτες του οπλιταγωγού Μυκάλη ΙΙΙ και οι στρατιώτες της Μεραρχίας Ξάνθης υπό τον στρατηγό Κωνσταντίνο Μαζαράκη, αποβιβάσθηκαν στο λιμανάκι του Δεδέαγατς, ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο (σημερινό Ταχυδρομείο) και συμμετείχαν με πλήθος κόσμου στην πανηγυρική δοξολογία που τελέσθηκε στον εμβληματικό ναό του Αγίου Νικολάου. Στην συνέχεια απελευθέρωσαν τις Φέρες, το Σουφλί και ολοκλήρωσαν την επόμενη μέρα στο ιστορικό και πολυπληθές Διδυμότειχο, μέσα σε επίσης πανηγυρικό κλίμα.

Την επέτειο αυτή τιμούμε κάθε χρόνο στον Έβρο με διάφορες εκδηλώσεις που φέτος θα έπρεπε να ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακές λόγω της συμπλήρωσης των 100 χρόνων. Αλλά όπως λέγεται, όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι θεοί γελάνε. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα και στην περίπτωση μας, αφού ο απρόβλεπτος κορωνοϊός και οι περιορισμοί που έφερε, ακύρωσαν όλα τα προγράμματα. Ελπίζουμε τα σημαντικότερα από αυτά να πραγματοποιηθούν μόλις αυτό γίνει εφικτό και να μην χαθεί έτσι αυτή η ευκαιρία.

Η ιστορία της Θράκης δεν είναι επαρκώς γνωστή ούτε αναλυτικά καταγεγραμμένη. Επίσης στην ελληνική ιστορία δεν έχει λάβει τη θέση που της αξίζει. Ευτυχώς υπάρχουν οι αξιέπαινες προσπάθειες της Αγγέλας Γιαννακίδου, του Διαμαντή Τριαντάφυλλου, του Παντελή Αθανασιάδη, του Μιχάλη Πατέλη, του Πέτρου Αλεπάκου, του Λευτέρη Τσινταράκη, του Θόδωρου Ορδουμποζάνη και άλλων, που θα πρέπει όμως να αναδειχθούν περισσότερο. Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μουσεία και πολιτιστικοί σύλλογοι έχουν χρέος να καταγράψουν την πλούσια ιστορία του τόπου μας από τα αρχαία μέχρι τα σύγχρονα χρόνια, να την κάνουν γνωστή στα μέλη τους και όχι μόνο, καθώς και να την προβάλλουν διεθνώς.

Χρόνια Πολλά!

Δεύτερο ημίχρονο

Από την Δευτέρα 4 Μαϊου μπαίνουμε σε μια νέα φάση της αντιμετώπισης του κορωνοϊού Covid19 που εξελίχθηκε σε πανδημία, αφαιρώντας παγκοσμίως εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και ανατρέποντας την καθημερινότητα για όλες τις υπόλοιπες. Η πετυχημένη ελληνική στρατηγική «μένουμε σπίτι» μετατρέπεται πλέον σε «μένουμε ασφαλείς» και μένει να κριθεί και αυτή εκ του αποτελέσματος.

Στο χρονικό αυτό σημείο μοιάζουμε με ομάδα που είναι έτοιμη να βγεί για το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα. Στο πρώτο, παρά τις αντίθετες προβλέψεις, τα πήγαμε πολύ καλά και προηγούμαστε. Στην ανάπαυλα Μητσοτάκης, Τσιόδρας, Χαρδαλιάς, ΕΟΔΥ μας έδωσαν οδηγίες (αποστάσεις, καθαριότητα, μάσκες) ώστε να καταφέρουμε να κρατήσουμε το θετικό αποτέλεσμα μέχρι το τέλος. Θα χρειαστεί όμως να ξεπεράσουμε τους τραυματισμούς, αφού στο πρώτο ημίχρονο θυσιάσαμε πολλά (Πάσχα, Πρωτομαγιά), καθώς και να παραμείνουμε πειθαρχημένοι, πράγμα για το οποίο γενικώς δεν φημιζόμαστε.

Στον αγώνα αυτό συμμετέχουμε όλοι και η στάση του καθενός μας μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη, την οποία θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε με αγωνία καθημερινά στις 6 το απόγευμα. Ελπίζουμε το αποτέλεσμα να διατηρηθεί θετικό γιατί οι ζωές των ανθρώπων είναι η υπέρτατη αξία, κανείς δεν περισσεύει και το ανεκτίμητο ελληνικό καλοκαίρι έρχεται και δεν πρέπει να το χάσουμε κι αυτό.

Όσο για τον ορατό εχθρό, μετά το στοπ που έφαγε στις Καστανιές και στο Δέλτα, επανέρχεται με νέες μορφές απειλών όπως οι υπερπτήσεις, οι βαρκάδες και οι πυροβολισμοί. Όμως «έχουν γνώσιν οι φύλακες» και το προσωπικό ασφαλείας στον Έβρο έχει αποδείξει ότι μπορεί να τις αντιμετωπίσει με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Νιώθουμε περήφανοι για όλους αυτούς (στρατιωτικούς, αστυνομικούς, συνοριοφύλακες, πυροσβέστες, εθνοφύλακες) που φυλάνε μέρα και νύχτα το ποτάμι. Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, όπως και στο υγειονομικό προσωπικό που την ίδια ώρα αντιμετωπίζει με αυταπάρνηση τον αόρατο εχθρό.

Οι άνθρωποι μας αυτοί, είναι η εμπροσθοφυλακή που αγωνίζεται στο διπλό μέτωπο. Για την επιτυχία της προσπάθειας τους είναι απαραίτητη η συμπαράσταση όλων μας. Ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η χαλαρότητα. Ελπίζουμε ότι δεν θα πέσουμε στην παγίδα. Τα προγνωστικά και πάλι δεν είναι με το μέρος μας. Αλλά ως Έλληνες μπορούμε να τα ανατρέψουμε, καθώς είναι γνωστό ότι είμαστε ικανοί για το καλύτερο (όπως βέβαια και για το χειρότερο).