Τις τελευταίες μέρες επισκεφθήκαμε δυο φορές τη Δαδιά, μετά από πολύ καιρό. Συναντηθήκαμε με ενδιαφέροντες ανθρώπους, απολαύσαμε θρακιώτικη φιλοξενία και είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε στο μοναδικό δάσος, θαυμάζοντας την ξεχωριστή χλωρίδα και πανίδα του Εθνικού Πάρκου. Ο καιρός ήταν ιδανικός και ο εντυπωσιακός μαυρόγυπας μάς τίμησε κάνοντας κύκλους πάνω από τα κεφάλια μας!
Στο Dadia Forest Inn δοκιμάσαμε με έκπληξη την καλύτερη πίτσα, φτιαγμένη εξ ολοκλήρου με εβρίτικα υλικά (αλεύρι Πολιάς, κασέρι Σαμοθράκης, καβουρμάς Σουφλίου κλπ) και σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα να τη δοκιμάσετε κι εσείς (φτιάχνεται κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή). Για πρωινό δε, σερβιριστήκαμε έναν υπέροχο θρακιώτικο τραχανά λαχανικών που συνοδευόταν από σουφλιώτικο τυρί φέτα και ζυμωτό ψωμί, έναν συνδυασμό γεμάτο γεύσεις, αρώματα και δυνάμεις που σου απογειώνουν τη μέρα!
Υπεύθυνη για αυτά μια νεαρή και υπερδραστήρια κοπέλα, η Δήμητρα που ανέβηκε γεμάτη όνειρα από την Αλεξανδρούπολη στη Δαδιά το 2014, ακολουθώντας μια διαδρομή αντίθετη από τα συνηθισμένα. Λίγο αργότερα, το 2017 την ακολούθησε και ο Γιάννης που ήρθε από τη Θεσσαλονίκη και οι δυο τους ζούνε πλέον μαζί μια καθημερινή περιπέτεια αντιμετωπίζοντας ύφεση, κορωνοϊό και άλλα πολλά... Ωστόσο δεν το βάζουν κάτω και επιμένουν με χαμόγελο να προσπαθούν για την υλοποίηση των πολλών ιδεών τους για τον τόπο.
Προσπάθειες σαν τη δική τους, κανονικά θα έπρεπε να στηρίζονται με κάθε τρόπο από πολίτες και Πολιτεία, φορείς και επιχειρήσεις του τόπου. Αντ΄αυτού βρίσκονται συνεχώς αντιμέτωποι με εμπόδια, ανθρώπους, νοοτροπίες του παρελθόντος. Πράγματα που οδήγησαν όλους τους νέους μας να προσπαθούν να μπουν στο δημόσιο ή να φεύγουν για το εξωτερικό με αποτέλεσμα την ερήμωση των χωριών μας. Έτσι η πανέμορφη ενδοχώρα του νομού μας ζει ήδη μια ραγδαία δημογραφική συρρίκνωση και την επακόλουθη έλλειψη εργατικού δυναμικού που οδηγεί κι αυτή με τη σειρά της σε μείωση παραγωγής και οικονομική επιδείνωση, ένας πραγματικός φαύλος κύκλος. Έχει κανείς ιδέα, από τους ασχολούμενους με τα κοινά, πως θα αντιμετωπιστεί αυτό; Και τι εννοούμε στον Έβρο όταν μιλάμε για τουριστική ανάπτυξη;
Ο τόπος μας έχει όλες τις προδιαγραφές να αποτελέσει παγκόσμιο πόλο έλξης για όσους αγαπούν τη φύση, τα πουλιά (εκατομμύρια bird watchers σε Αγγλία, Αμερική και αλλού), την παράδοση, τον πολιτισμό, την γαστρονομία. Θα μπορούσε να είναι ένας κορυφαίος προορισμός οικοτουρισμού με δωδεκάμηνη διάρκεια και να συνδυάσει την ανάπτυξη του τουρισμού με την προστασία του περιβάλλοντος και την ανάπτυξη και άλλων κλάδων της οικονομίας όπως τα τρόφιμα, τα ποτά, το μετάξι κλπ.
Ένα τουριστικό πακέτο που θα συμπεριλαμβάνει για παράδειγμα το Εθνικό Πάρκο της Δαδιάς, το Δέλτα του Έβρου, τη Λευκίμμη, το Τυχερό και το Σουφλί θα ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο και ιδανικό για τους επισκέπτες που επιθυμούν να έρθουν κοντά στη φύση και να ηρεμήσουν πραγματικά. Ωστόσο κι αυτό αδυνατούμε να το παρέχουμε καθώς επικρατούν η αδυναμία συνεργασιών, η στενομυαλιά και οι κοντόφθαλμες ή ιδιοτελείς επιλογές.
