Κλείσαμε πάλι

 

Ο Έβρος όπως και όλη η χώρα, βρίσκεται από σήμερα Σάββατο 7 Νοεμβρίου, σε καθεστώς καθολικού κλεισίματος (λοκντάουν όπως έλεγαν και στο χωριό μας) λόγω της εκθετικής αύξησης των κρουσμάτων κορωνοϊού. Ο νέος ιός αποδείχθηκε πιο ανθεκτικός από ότι υπολογίζαμε και το δεύτερο κύμα που βρίσκεται σε εξέλιξη, πολύ πιο μαζικό από το πρώτο.

Καθώς όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, πρέπει να πούμε ότι στο πρώτο κύμα τα είχαμε πάει απρόσμενα καλά και αξίζουν πολλά μπράβο. Ταυτόχρονα όμως είναι πια ξεκάθαρο ότι και το κράτος και οι πολίτες έχουν κάνει κρίσιμα λάθη από τις αρχές του καλοκαιριού και μετά. Και έτσι τώρα δεχόμαστε δυστυχώς τις συνέπειες αυτών των λαθών.

Ο νομός μας βρίσκεται ψηλά στους πίνακες κρουσμάτων και θνησιμότητας, καθώς έχει αρκετούς επιβαρυντικούς παράγοντες. Περιστοιχίζεται άλλωστε από Τουρκία και Βουλγαρία που έχουν μεγάλους αριθμούς κρουσμάτων, και από την Ροδόπη που πρωτοστάτησε στην αρχή του δεύτερου κύματος. Έτσι έχουμε καθημερινά δεκάδες νέα επιβεβαιωμένα κρούσματα, πολλά τεστ σε αναμονή αποτελεσμάτων και εκατοντάδες συντοπίτες μας σε καραντίνα, καθώς έχουν έρθει σε επαφή με κάποιο άτομο που έχει προσβληθεί.

Περίπου 70 ασθενείς με Covid-19 νοσηλεύονται σήμερα στο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, το οποίο δέχεται μεγάλη πίεση, καθώς είναι το μοναδικό αναφοράς σε όλη την Περιφέρεια ΑΜΘ. Το προσωπικό βρίσκεται στα όρια της αντοχής του και υπάρχουν πληροφορίες ότι υπάρχουν κρούσματα και σε αυτό, αν και δεν έχει βγει κάποια επίσημη ανακοίνωση. Η ανάγκη για ενίσχυση του με άμεσες προσλήψεις είναι μεγάλη αλλά δεν βλέπουμε να γίνεται κάτι. 

Επιπλέον οι εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός παρουσιάζουν τριτοκοσμικές εικόνες. Η διοίκηση κάνει προσπάθειες και μόλις κατάφερε να προσθέσει 6 νέες κλίνες ΜΕΘ. Ωστόσο παρά τις πολλές δωρεές ιδιωτών και επιχειρήσεων, το μεγάλο κτίριο χρήζει γενικής συντήρησης σε όλα τα επίπεδα. Η κακή κατάσταση μάς φέρνει στη μνήμη το έγκλημα του PSI και τα τεράστια ποσά που εξαφανίσθηκαν από τα ταμεία του.

Εκτός από τους ασθενείς που νοσηλεύονται στο ΠΓΝΑ, στην εντατική βρίσκεται και η οικονομία. Μετά από μια δεκαετία ύφεσης και καταστροφικών μνημονίων (που πήραν το δημόσιο χρέος στο 130% και το πήγαν στο 200%, ενώ απογείωσαν το ιδιωτικό χρέος), το 2020 θα κάνουμε κόντρα στις αρχικές αισιόδοξες προβλέψεις, νέο ρεκόρ ύφεσης με διψήφιο ποσοστό.

Όσοι στο νομό μας σήκωσαν τη σημαία της τουριστικής ανάπτυξης κόντρα σε άλλους τομείς, θα έχουν μάλλον αντιληφθεί ότι δεν πρέπει να βάζουμε όλα τα αυγά στο ίδιο καλάθι, ούτε να αρκούμαστε σε κούφιες εξαγγελίες. Ένα μείγμα που θα προέρχεται από όλους τους τομείς της οικονομίας και ειδικά από τον αδικημένο πρωτογενή στον οποίο έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα, μπορεί να αποφέρει πραγματικά βιώσιμη ανάπτυξη και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα σε περιόδους κρίσης. Ας το έχουμε αυτό κατά νου στην επόμενη μέρα.

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πότε θα έρθει αυτή. Τώρα καλούμαστε να κλειστούμε μέσα για να κάνουμε Χριστούγεννα. Όμως και στο πρώτο κλείσιμο ελπίζαμε να κάνουμε Πάσχα και τελικά δεν κάναμε. Είναι γνωστό ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, ωστόσο είναι προφανές ότι κάποιοι μας πουλάνε ελπίδα κι εμείς την αγοράζουμε και την πληρώνουμε πολύ ακριβά. Και όταν αυτή αποδειχθεί αβάσιμη, τότε είναι φυσικό να έρχεται η απογοήτευση και ο θυμός.